Jaco Pastorius

Basista, kompozytor, aranżer i producent. Powszechnie uważany za najwybitniejszego basistę wszech czasów. Początkowo grał na perkusji, ale po kontuzji w wieku 13 lat przerzucił się na kontrabas. Jednak wilgotny klimat Florydy, z której pochodził nie sprzyjał temu instrumentowi, więc wymienił go na Fender Jazz Bass, którą nazwał Bass of Doom. Jaco miał problemy psychiczne, najpierw ją potrzaskał na kawałki, gdy ją poskładali zostawił na ławce w parku, skąd została skradziona. Po latach, dzięki staraniom Roberta Trujillo, basisty Metaliki został odzyskana, a sam Trujillo został jej legalnym opiekunek. Sama firma Fender uhonorowała Pastoriusa wprowadzając w 1999 roku model gitary Fender Jaco Pastorius Jazz Bass.

Jaco był mistrzem gry na gitarze basowej bezprogowej (Fretless). Sam ją sobie zrobił, usuwając z niej progi. Jego styl inspirowany funkiem, charakteryzował się licznymi solówkami, akordami basowymi i innowacyjnym użyciem flażoletów. Intensywnie używał też biegów chromatycznych, granych z niezwykłą biegłością i precyzją.

W późniejszym czasie Jaco cierpiał z powodu uzależnienia od narkotyków i problemów ze zdrowiem psychicznym. Zdiagnozowano u niego chorobę afektywną dwubiegunową. Mimo dużego uznania jego zachowanie utrudniało utrzymanie pracy, często bywał bezdomny. We wrześniu 1987 roku wyrzucono go z koncertu Carlosa Santany, poczym udał się do klubu, gdzie wdał się w bójkę z ochroniarzem. Kilka dni później zmarł w wyniku obrażeń.

Magazyn muzyczny Bass Players umieścił go na drugim miejscu stu największych basistów wszech czasów. Wielu basistów, w tym rockowych i metalowych wymienia go jako inspiracje, inni dedykowali mu swoje utwory. Jego dziedzictwo jako wirtuoza gitary basowej całkowicie zmieniło krajobraz jazz rocka i rolę basisty w muzyce nowoczesnej.